Fang Fang’s Wuhan Dagboek is een bijzondere beschrijving van het leven onder quarantaine in China. Met haar dagelijkse input krijgen we een beeld van hoe het virus zich ontwikkelt, waar de mensen zich mee bezig houden, wat ze lezen, denken en doen (en eten natuurlijk, het blijft China).
Stel jezelf de vraag, hou ondervond je de quarantaine in Nederland? Waarschijnlijk zal je antwoord woorden bevatten zoals, saai, frustrerend en misschien werd je op momenten boos omdat je vrijheden werden beperkt of informatie onduidelijk was, wanneer kan ik weer naar buiten, wat zijn de regels? Als je dit boek leest zal het precies diezelfde emoties los maken. Het is op momenten een saai boek, met weinig uitzicht, dit is wat Fang Fang ondervond op dat moment en we lijden met haar mee.
Dit is als een dagboek verwerkt, maar feit is dat het een dagelijkse post was op een online platform, met een comment sectie, met opties om het verder te delen op andere platformen. Die dynamiek ontbreekt in een boekvorm. Hoewel Fang Fang af en toe antwoord geeft op berichten kun je niet de comment sectie doorscrollen om te kijken wat haar volgers dachten, dat vind ik erg jammer. Had iedere dag de top 3 comments met meeste like’s vertaald, dat zou helpen met het bloggevoel en een idee te krijgen voor de support en later de trolls. Ook werden haar posts vaak verwijderd, zou mooi zijn om duidelijk te maken welke posts werden gecensureerd en niet meer zichtbaar waren. De Chinese internet gebruikers aldaar copy/paste de berichten direct na publicatie om ze zo verder te delen, soms in pdf-vorm, voordat ze verwijderd konden worden. Haar berichten kregen miljoenen views en ze werd de stem van Wuhan.
Het censuur aspect is nog een probleem voor ons Nederlanders. Dit boek van Fang Fang was sensationeel in China, dat ze het lef had om dat op te schrijven! Wacht…wat had ze geschreven wat zo sensationeel is? Even teruglezen, want ik zie het niet. Wat sensationeel in China is, is super suf in Nederland. Wij zijn deze vorm van censuur niet gewend, het hart op de tong is de hier de norm. Dit geeft het boek voor mij een anticlimax, het niet zo sensationele slaat om in een angst. Als dit al gecensureerd is, hoeveel slecht nieuws uit China zal nooit het daglicht zien? Er waren ook een aantal kritischere vloggers opgepakt in Wuhan, op het moment van dit schrijven (3 maanden na vermissing) weet nog steeds niemand waar ze zijn.
Toch is dit een belangrijk document, een testament voor zijn tijd. Het virus dat uitmondde in een pandemie en de globale gevolgen daarvan zullen niet zomaar wegebben. In de toekomst is er een grote kans dat we terugkijken op dit moment en zeggen dat dit het begin was van iets, een verandering. Een verschil in verhoudingen tussen China en de Wereld. Een begin van een globale recessie en economische ellende. Een moment waarop de natuur zegt tegen de mensen, het is nu te veel, ik ga de balans terugbrengen.
Fang Fang houdt het lekker lokaal en leert ons veel over de Wuhanezen, ik heb een nieuwgevonden respect voor de mensen in de stad die 2 maanden op slot ging. Laten we afsluiten met een quote van de schrijver:
“One speck of dust from an entire era may not seem like much, but when it falls on your head it’s like a mountain crashing on you.”
"Een vlokje stof uit een enorm gebied mag dan niet veel lijken, maar als het op je hoofd valt dan is het alsof een berg op je instort."
Dit artikel is geschreven door Theoootje. Een Nederlandse zeeuw die al meer dan 10 jaar in China werkt en woont. En een van de podcast host is van Uit China. Een China gerelateerde podcast die je hier kunt vinden. Hij heeft ook een youtube kanaal waar hij informatieve filmpjes maakt over China.
Comments