Je bent een Amerikaanse van Chinese afkomst woont samen met je buitenlandse man in Shanghai en je krijgt een zoon. Is die jongen dan beter af in het Chinese onderwijs of het westerse onderwijs? Op die vraag probeert Lenora Chu een antwoord te vinden in haar boek: Little soldiers: an American boy, a Chinese school and the global race to achieve. Laat je niet misleiden door de nogal pretentieuze titel. Dit is geen wetenschapelijk boek dat met statistieken en grafieken probeert aan te tonen dat het Chinese ofwel het westerse onderwijs beter is. Dit is een persoonlijk boek geschreven door iemand met het ene been in de westerse cultuur staat en met het andere been in China.
Het boek begint met de beslissing van Lenora en haar man om hun zoon: Rainey in te schrijven op een Chinese creche. Omdat het schooltje die ze hebben gekozen bevolkt wordt door de kinderen van de Chinese elite is het in eerste instantie lastig om Rainey in te schrijven. Na wat aandringen en geluk komt Rainey uiteindelijk toch in een klas vol kleine gediciplineerde studentjes terrecht. De rest van het boek gaat over zijn ervaringen en die van zijn moeder.
Een van die ervaringen gaat over het eten van een ei of liever gezegd het niet eten van een ei. Thuis hoeft Rainey geen eieren te eten omdat hij ze niet lust, op de creche hoort een ei bij de dagelijkse lunch. De Chinese lerares lost dat op door een ei in de mond van Rainey te proppen net zolang tot hij doorslikt. Na enkele weken strijd, eet hij eieren.
Wat vindt zijn moeder? Dat is niet helemaal duidelijk. Bij elke negatieve ervaring is Lenora verontwaardigd, maar ze kiest er tegelijkertijd nooit voor om Rainey van het schooltje af halen. Ze weet dat de methodes die Chinese scholen gebruiken tot op zekere hoogte effectief zijn en dat ze leiden tot een gediciplineerder kind met een betere werk houding. Natuurlijk is dit niet zonder keerzijdes: in het westen gaat het onderwijs meer uit van de individuele persoonsontwikkeling en creativiteit. Wil je een net, hard werkend kind dat goed luistert of een kind dat haar/zijn eigen weg volgt maar soms sturing mist of (erger nog) gestuurd wordt door de grillen van vriendjes en wat populair is.
Na het lezen van dit boek weet je nog niet welk onderwijs systeem beter is, maar je hebt wel een beter beeld van hoe lastig het is om een keuze tussen de twee te maken. Althans tot de ideale mix van Aziatisch en Westers onderwijs wordt gevonden.
Comentarios