China heeft een lange traditie van Kungfu, een schitterende vechtsport met vloeiende, snelle bewegingen. Bruce Lee startte de fascinatie in het westen voor deze sport en inderdaad op het witte doek ziet het er schitterend uit wanneer goed gechoreografeerd.
Zelf heb ik een bezoek gebracht aan de Shaolin tempel, waar het tedere boeddhisme wordt gepredikt in combinatie met een brute training in Kungfu. Hoe dat mixt is lastig in te denken. Mijn eerste indruk was dan ook dat de tempel een vrij hoog themapark gehalte had. Het was meer een plek om geld te verdienen door het te verhuren als film locatie en aan toeristen te showen die te veel van die films hadden gekeken…. Inclusief mijzelf.
Maar nu de harde realiteit, kun je er echt iemand mee in elkaar timmeren? Xu Xiaodong heeft mixed martial arts (MMA) getraind en word beschouwd als de grondlegger van MMA in China. Hij begon in 2002 een van de eerste MMA-scholen in Beijing en organiseerde ook al snel wedstijden.
Hij was de grootspraak van de verschillende traditionele meesters zat. In China worden veel meesters beschouwd alsof ze boven natuurlijke krachten hebben, ze hebben palmen met geconcentreerde energie, vliegensvlugge reactievermogens. Sommige meesters beschouwen het te gevaarlijk om hun vechtsport in het echt te gebruiken, met 1 vinger op het juiste druk punt kan je hart tot stilstand worden gebracht. Dus hij daagde de meesters uit, vecht met mij.
Uitdaging aanvaard en in 2017 kwam het dan tot een treffen. Xu Xiadong (MMA) tegen Wei Lei (Tai Chi). Het was een kort en éézijdig gevecht, MMA won het in 20 seconden van Tai Chi. Einde verhaal….
Nee, dit was pas het begin van het gevecht en niet zoals je vermoed in een boksring met handschoenen, nee een gevecht online van netizen (chinese internet gebruiker) tot netizen. Geen gevecht over sport, maar een gevecht over cultuur, traditie en ideologie. Veel Chinese netizens vonden dat Xu de Chinese cultuur een slechte naam gaf met zijn uit het buitenland geïmporteerde vechtsport. Daarnaast speelde een zeker ongeloof mee, was de traditionele Chinese vechtsport echt niet bruikbaar in een handgemeen? Het was alsof een Amerikaan erachter komt dat je een M16 toch echt moet herladen, hoe deed Rambo dat dan? Een miljonair in China moest uitsluitsel krijgen en beloofde veel geld aan degene die Xu kon verslaan.
In 2018 word Wing Chun op de proef gesteld, Din Hao daagt Xu uit. Maar ook Ding Hao liep al snel tegen een paar vuisten EN problemen aan. Zijn Wing Chun bood niet de verdediging om MMA klappen te blokkeren en de korte stoten van Wing Chun werken niet op een vechter die armlengte afstand houd.
Na nog een gevecht komt de overheid er ook aan te pas. Xu mag deze wedstrijden niet meer organiseren. Zijn Weibo (Chinese Facebook) wordt schoongeveegd, voor de zoveelste keer, hij krijgt een negatieve sociale status waardoor hij tijdelijk niet meer leningen kan aanvragen, niet meer in hotels kan verblijven en hij kan zelfs niet meer met het vliegtuig of de hogesnelheidstrein reizen. Zijn vrijheden online en de mogelijkheid om te reizen worden danig ingeperkt. Hij moet eerst excuses en een geldboete betalen voor het publiekelijk beledigen van een Tai Chi meester. Dat zal hem vast stoppen!
Het moet stoppen, maar het heeft een domino-effect, het gezichtsverlies is te groot, welke kungfu meester is het steentje dat zal blijven staan? De uitdagingen blijven binnenkomen en gevechten worden illegaal ondergronds georganiseerd. Xiu Xiaodong vecht geschminkt en onder pseudoniemen verder. Hij blijft onverslagen en het begint een beetje zielig te worden. Voor de meeste netizens, zelfs de meest vaderlandslievende, de meest cultureel correcte Chinees is het duidelijk geworden. Chinese vechtsporten zijn goed voor de gezondheid, helpen met de lichaamsbeweging, maar hebben geen plek in de ring.
Xu Xiaodong wil na een paar van deze gevechten ook weer serieus werk doen. De meeste van zijn uitdagers zijn al oud en hebben minder grip op de realiteit. Zelfs voor Xu is de lol ervan af en beseft dat hij hier zichzelf een slechte naam geeft door ouwelui in elkaar te beuken. Ook hij wil weer echte competitie, hij wil een waardige tegenstanders en die vindt hij. Op November 2019 heeft hij een gevecht met Yuichiro Nagashima een voormalig K1 vechter, daarnaast heeft hij nu plannen om het op te nemen met Yi Long (hij verkleedt zich als een Shao Lin monnik, maar is meer voor de show, de tempel geeft aan dat hij geen student van hun is). Zijn aanwezigheid op Chinese social media zal hij nog moeten missen, maar daar tegenover staat dat hij steeds meer volgers in het buitenland krijgt.
Het is helaas lastiger te accepteren voor de meesters, zij die jaren hebben getraind, een traditie voortzetten welke ze hebben geleerd van hun meester, en zij weer van hun meester, altijd geprezen door hun studenten en met veel respect behandeld…het kan hier toch niet eindigen. Nee gelukkig niet, hou youtube in de gaten en om de zoveel tijd popt er een nieuw filmpje op met “fake master exposed”. De waarheid is hard, zeker als deze met een vuist in je gezicht aankomt, maar héé, geen beter vermaak dan leedvermaak zeggen ze. Maar het echte leed zit in hoe Xu wordt gecensureerd en tegen gewerkt door de overheid, daar kan zelfs een vuist niet tegenop.
Dit artikel is geschreven door Theoootje. Een Nederlandse zeeuw die al meer dan 10 jaar in China werkt en woont. En een van de podcast host is van Uit China. Een China gerelateerde podcast die je hier kunt vinden. Hij heeft ook een youtube kanaal waar hij informatieve filmpjes maakt over China.
Ja in dit bericht onderken ik dat teveel. Kung Fu, Taichi, Wing Chun is echt goed voor je gezondheid, coordinatie, spieren en bloed doorstroom. Ik ken een gast die het traint en leerd, ouwe knakker, maar super gezond en mobiel.
Ik denk dat ze Kung fu moeten omdopen als bewegingsleer ipv vechtsport als een soort concurent van yoga. Want dat het gezond is om zo'n grote controle over je bewegingen te hebben valt bijna niet te ontkennen. Vechtsporten zijn echter niet per se gericht op de eigen gezondheid, maar op het effectief uitschakelen van een tegenstander. Als je kijkt naar een sport als BJJ dan gaat het daar niet om zo mooi mogelijk te bewegen, zolang je maar bij die armlock komt of die choke. Efficientie wint van schoonheid, bij Kung Fu is het andersom. Schoonheid wint van efficientie.